Een paar dagen naar het buitenland voor de zaak…
’Eigenlijk best wel makkelijk, dat ze er zijn, die hoeren. Als je relatie even niet werkt, ga je toch gewoon naar de prosti’s?’
Dit citaat las ik recent in een interview en bleef maar in mijn gedachten hangen. Vooral naar aanloop van mijn laatste zakenreis naar Frankfurt begon ik met de gedachte te spelen om Pay-tv van het hotel deze keer maar eens om te ruilen voor het echte werk.
De relatie thuis is al langere tijd saai en verre van spannend. En bovendien heb ik niet eens meer het gevoel dat ík de man in huis ben. Alleen in de weekenden ben ik nog thuis, dus alle dagelijkse beslissingen neemt mijn vrouw inmiddels al zelf en daar voel ik me gefrustreerd onder.
Ik dacht nog: ’Ik ga die schade eens lekker inhalen. Overigens kent niemand me daar, en ik gooi het wel op een onderonsje met God. Die vergeeft me toch wel. Trouwens, David ging vreemd, en wat te denken van Simson of Salomo?
Maar ik praatte wel anders nadat ik het daadwerkelijk gedaan had. Toen pas ontdekte ik dat dit spel met vuur me niet heeft verwarmd, maar afgebrand.
’Hoe kan ik ooit nog aan het Avondmaal?’ Hoe kan ik God, en mijn vrouw ooit nog recht in de ogen aankijken, laat staan onze kinderen?’ Deze gedachten maken me kapot. Toneelspelen gaat me niet lukken. Ik ben zo bang.
Hans van de Beek: Jouw verhaal is heel herkenbaar. Het komt inderdaad veel vaker voor onder christen-zakenmannen dan jij denkt, maar hier ben je niet mee geholpen, je moet er zélf mee in het daglicht komen. Ik ondersteun je hier graag bij. Laat daarom rechts even je gegevens achter, dan bel ik je.
Ik dacht nog: ’Ik ga die schade eens lekker inhalen. Overigens kent niemand me daar, en ik gooi het wel op een onderonsje met God. Die vergeeft me toch wel. Trouwens, David ging vreemd, en wat te denken van Simson of Salomo?
Maar ik praatte wel anders nadat ik het daadwerkelijk gedaan had. Toen pas ontdekte ik dat dit spel met vuur me niet heeft verwarmd, maar afgebrand.
’Hoe kan ik ooit nog aan het Avondmaal?’ Hoe kan ik God, en mijn vrouw ooit nog recht in de ogen aankijken, laat staan onze kinderen?’ Deze gedachten maken me kapot. Toneelspelen gaat me niet lukken. Ik ben zo bang.
Is er een uitweg?
Hans van de Beek: Jouw verhaal is heel herkenbaar. Het komt inderdaad veel vaker voor onder christen-zakenmannen dan jij denkt, maar hier ben je niet mee geholpen, je moet er zélf mee in het daglicht komen. Ik ondersteun je hier graag bij. Laat daarom rechts even je gegevens achter, dan bel ik je.